چرا سازمان دامپزشکی، نسبت به سلامت مردم سیستان بی‌تفاوت است و به وظیفه ی خود عمل نمی‌کند؟

در این گفتار، تشکل‌های سنتی دیرپایی که در سیستان، برای ادامه‌ی حیات مردم، سالیان متمادی نقش ایفاء کرده و نشانه‌ی نبوغ این مردم در اداره و بهره‌برداری درست از منابع‌شان بوده است، مورد بررسی قرار می‌گیرد:  پاگو، سازمان تولید سنتی کشاورزی در سیستان در نظام ارباب و رعیتی، مالکیت زمین، متعلق به یک بزرگ مالک است و یک خان یا سردار در رأس املاک قرار دارد. برای کشت و زرع و بهره‌برداری از اراضی، سازمان‌دهی خاضی وجود داشته است که تبلور آن در سازمان پاگو هویت دارد. برای این منظور، در هر روستا یا چند روستا، بسته به سطح اراضی تحت مالکیت، یک نفر کدخدا ار س چرا سازمان دامپزشکی، نسبت به سلامت مردم سیستان بی‌تفاوت است و به وظیفه ی خود عمل نمی‌کند؟...

به قلم: عباس نورزائی  محمد، دانشجو بود که انقلاب فرهنگی به وقوع پیوست و دانشگاه ها تعطیل شد، دل را به دریای خدمت به محرومین سیستان و بلوچستان زد. از سخت بودن شرایط فعالیت در جهاد به ویژه در استان سیستان و بلوچستان، آن هم در وضعیتی که این استان در دهه‌ی 60 داشت، کاملاً آگاه بود. او می توانست از مسئولین بخواهد تا در ستاد دفتر استان، بماند، اما عالمانه دورترین نقطه‌ی استان و سخت‌ترین شرایط را پذیرفت و به جهادسازندگی نیکشهر در500 کیلومتری زاهدان، به خدمت صادق‌ترین انسان‌ها، یعنی روستائیان آن‌جا شتافت. در روستاهای نیکشهر و قصرقند، باغات لیمو ترش فراوا چرا سازمان دامپزشکی، نسبت به سلامت مردم سیستان بی‌تفاوت است و به وظیفه ی خود عمل نمی‌کند؟...

به قلم: عباس نورزائی بخشی از منابع محدود کشور، در شرایطی که لشکر ظلمت بر جهان سایه انداخته است، بنا به نیاز منطقه‌ی سیستان، به فرمان ولی‌امر مسلمین، در قالب طرح انتقال آب با لوله به روش کم فشار برای 46000 هکتار از اراضی دشت سیستان، اختصاص یافته است. سئوالات و ابهامات فراونی در خصوص مسائل اجرایی این طرح، وجود دارد که مجریان آن هنوز به شفافیت به آن نپرداخته‌اند. ادامه مطلب چرا سازمان دامپزشکی، نسبت به سلامت مردم سیستان بی‌تفاوت است و به وظیفه ی خود عمل نمی‌کند؟...

به قلم: عباس نورزائی بمپور، شهری است با سابقه بسیار طولانی پنج هزار ساله که وجه تسمیه‌های زیادی برای آن ذکر کرده‌اند. در یک مفهوم آن را به صورت باغ و زراعت گشاد و فراخ معنی می‌نمایند که با توجه به وضعیت طبیعی منطقه و گسترش کشاورزی، دور از ذهن نمی‌باشد. اگر واژه را بصورت «بن پهل» بنویسیم معنی آن انبوه مردمان زراعت‌پیشه خواهد بود. شاید صحیح‌ترین نام این شهر «بن پَهلً» به معنی «شهر پایان» باشد. چرا که تاریخ ایران مبین آن است که آخرین حد تسلط پادشاهان ایران در طول تاریخ از این شهر فراتر نرفته است، مگر از دوره‌ی معاصر به بعد که بلوچستان به ایران ضمیمه چرا سازمان دامپزشکی، نسبت به سلامت مردم سیستان بی‌تفاوت است و به وظیفه ی خود عمل نمی‌کند؟...

1-    منطقه‌ی سیستان، فاقد میدام دام می باشد، ابتدای خیابان‌های ورودی به شهر زابل، در چند نقطه در زمین‌هایی بدون هیچ‌گونه ابنیه، نظام و نظارت بهداشتی، دام‌ها به فروش می رسند. 2-    گفته می‌شود، با توجه به محدودیت‌های فیزیکی، مالی، ورود دام زنده از افغانستان، کمتر صورت می‌گیرد، اما دلالانی سودجو با تبانی با قصابان شهر زابل، دام را در شهر زرنج افغانستان، بدون نظارت‌های بهداشتی و در وضعیت بسیار غیربهداشتی و آلوده، کشتار می‌کنند و لاشه‌ها را با قیمت نسبتاً پایینی توسط قاچاقچیان وارد شهر زابل کرده و به مردم می‌فروشند. 3-    تعدادی از قصابان نیز چرا سازمان دامپزشکی، نسبت به سلامت مردم سیستان بی‌تفاوت است و به وظیفه ی خود عمل نمی‌کند؟...